پيغمبر (ص) فرمود: مردى كه بر بدخويى همسرش صبر كند؛ خداوند اجر مصائب ايوب را به وى دهد، و زنى كه بر بدخويى شوهرش شكيبايى كند؛ خداوند ثواب آسيه بدو دهد.
از امام پنجم (ع) است که می فرماید:زنى به محضر پيغمبر (ص) آمد و عرضه داشت: حق شوهر بر زن چيست؟ فرمود: آنكه فرمان او برد و مخالفت و عصيان او نكند، و چيزى از خانه او بدون اجازه او صدقه ندهد و روزه مستحب جز با اجازه او نگيرد، و اگر بر پشت مركب (آماده سفر) است و شوهر از او آميزش خواست امتناع نكند. و جز با اجازه او از خانه بيرون نرود، كه اگر بى اجازه او بيرون رود فرشتگان آسمان وزمين و رحمت و غضب بر او نفرين فرستند، تا گاهى كه به خانه برگردد.
زن پرسيد: يا رسول اللَّه چه كسى حقش بگردن مرد بيش از همه مى باشد؟ فرمود: پدر و مادر، پرسيد چه كسى حقش بر زن بيش از همگان است؟ فرمود: شوهر، پرسيد: منهم به اندازه شوهر بگردن او حق دارم؟ فرمود: نه؛ و صد يك آن را نيز ندارد، پرسيد: قسم به خداوندى كه ترا برگزيد، اختيارم بدست هيچ شوهرى نخواهم داد.
و پيغمبر (ص): هر زنى كه شوهرش را به زبان اذيت كند، خداوند هيچ رفت و آمد (در باره خيرات) و حسنه اى را از او نمى پذيرد تا او را خشنود و راضى گرداند، و اگر چه روزها روزه بدارد و شبها نماز گزارد، و بردگان آزاد كند و آنها بر پشت اسبان در راه خدا (به جهاد) بفرستد و اول كسى خواهد بود كه به آتش در آيد، و همچنين است مرد اگر بر زن ستمگرى كند.
پيغمبر (ص) فرمود: هر زنى كه با شوهرش مدارا نكند و او را بر آنچه قدرت ندارد وادارد؛ خداوند از او هيچ حسنه اى نپذيرد، و خدا را خشمگين ملاقات كند.
پيغمبر خدا زنى را به نكاح مردى در آورد، زن از شوهر ناملايماتى ديد و به پيغمبر (ص) شكايت برد. پيغمبر فرمود گويا مى خواهى طلاق بگيرى كه در نزدخداوند از مردار الاغ بدتر و پست تر باشى.
از امام صادق (ع) است که می فرماید: زن نميتواند كارى مثل بنده آزاد كردن، و بخشش، و نذر در مال خود انجام دهد مگر با اجازه شوهر، مگر در حج واجب و زكاة، و نيكى به والدين و صله رحم.
از نبى اكرم (ص): حق مرد بر زن اينست كه چراغ برايش برافروزد، و طعام خوب تهيه بيند، و تا در حياط به استقبالش شتابد و به او خوش آمد گويد، و طشت و حوله آرد و دست او را بشويد و جز بواسطه علتى خود را از او منع ننمايد.
از امام صادق (ع): جمعى خدمت نبى اكرم (ص) آمدند و گفتند: ما مردمى را مى بينيم كه به يك ديگر سجده مى كنند، حضرت فرمود: اگر كسى را دستور ميدادم كه به كسى سجده كند، بزن مى گفتم كه شوهر را سجده نمايد.
منبع:مكارم الأخلاق / ترجمه ميرباقرى، ج۱، ص: ۴۰۸تا۴۰۹. | 
