 حضرت ابوالفضل در کلام معصومین۱- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
در یکی از رؤیاهای صادقه آمده است که پیامبر صلی الله علیه و آله به عباس علیه السلام فرمود: (خداوند چشمت را روشن گرداند! تو باب الحوائج هستی! عز هر که خواستی، شفاعت کن!)
۲- امام علی علیه السلام
حضرت علی علیه السلام در شأن فرزندش حضرت ابوالفضل علیه السلام ، در آن هنگام که در بستر شهادت بود و او را طلبید و به سینه اش چسبانید، فرمود:
(به زودی در روز قیامت، چشمم به وسیله وجود تو روشن می گردد)
۳- حضرت زهرا علیها السلام
پیامبر صلی الله علیه و آله به علی علیه السلام می فرماید: به حضرت زهرا سلام الله علیها بگو، برای شفاعت و نجات امت چه داری؟ حضرت علی علیه السلام بعد از ابلاغ این پیام به حضرت زهرا سلام الله علیها چنین پاسخ می شنود:
(ای امیرمؤمنان! دو دست بریده پسرم عباس علیه السلام برای ما در مورد مقام شفاعت، کافی است.)
۴- امام حسین علیه السلام
امام حسین علیه السلام در شأن حضرت عباس علیه السلام گفتارهای متعددی دارد که ما از میان آنها به یک گفتار اشاره می کنیم:
در عصر تاسوعا، امام حسین علیه السلام به ابوالفضل علیه السلام فرمود:
(برادرم! جانم به قربانت! سوار بر اسب شو و نزد دشمن برو و از آنها بپرس برای چه به اینجا آمده اند …)
در این عبارت ، امام حسین علیه السلام با عالی ترین تعبیر، یعنی (فدایت شوم)، محبت خود را به حضرت عباس علیه السلام ابراز می دارد و با چنین گفتاری، که بیانگر اوج عظمت مقام حضرت عباس علیه السلام است، او را می ستاید.
۵- امام سجاد علیه السلام
امام سجاد علیه السلام وقتی که روز سیزدهم محرم، همراه بنی اسد برای دفن پیکرهای مطهر شهیدان به کربلا آمد و در کنار بدن بی دست عمویش حضرت ابوالفضل علیه السلام قرار گرفت، خود را به روی پیکر مطهر آن حضرت انداخت و در حالی که آن را می بوسید، فرمود:
(ای ماه بنی هاشم! بعد از تو، خاک بر سر دنیا!)
۶- امام صادق علیه السلام
فرازهای مهمی از زیارت نامه حضرت عباس علیه السلام از زبان امام صادق علیه السلام نقل شده است که ما در اینجا به فراز آخر آن اشاره می نماییم:
(اَشهدُ اَنَّکَ لَم تَهِن و لَم تَنکُل وَ اَنَّکَ مَضَیتَ عَلی بصیرهٍ مِن اَمرِکَ، مّقتَدِیاً بِالصّالحِینَ وَ مُتَّبِعاً لِلنّبّیین، گواهی می دهم که تو ای عباس! در امر دینت هیچ گونه سستی نکردی و در برابر دشمن از مقاومت، باز نایستادی و به راستی با کمال بصیرت و اگاهی به صالحان نمودی و از پیامبران پیروی کردی.)
۷- امام هادی علیه السلام
در فرازی از زیارت نامه امام هادی علیه السلام ، از زبان آن حضرت خطاب هایی با این مضامین به حضرت عباس علیه السلام آمده است:
السلام علی ابی الفضل العباس ابن امیرالمؤمنین…، سلام بر ابوالفضل العباس پسر امیرمؤمنان علیه السلام:
آنکه با کمال مواسات، ایثار و برادری، جانش را نثار برادرش حسین علیه السلام کرد.
آنکه دنیا را وسیله آخرت قرار داد.
آنکه خود را فداکارانه فدای برادر نمود.
آنکه نگهبان دین و سپاه حسین علیه السلام بود.
آنکه تلاشش بسیار برای آب رسانی به سوی لب تشنگان بود.
آنکه دو دستش در راه خداوند متعال قطع شد.
۸- امام زمان علیه السلام
در اینجا بسیار تناسب دارد تعبیر جالب امام عصر علیه السلام از مقام ارجمند حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام را که درقالب کرامتی از کرامات ایشان وارد شده، بیان نماییم.
حضرت آیه الله مرعشی نجفی قدس سره فرمود: یکی از علمای نجف اشرف که مدتی به قم آمده بود، برای من نقل کرد: برای رفع مشکلی که داشتم، به مسجد مقدس جمکران رفتم. درد دلم را در عالم معنا به حضرت ولی عصر – عجل الله تعالی فرجه الشریف – عرض کردم و از او خواستم که وساطت کرده، از درگاه خدا شفاعت کند تا مشکل من حل شود. برای این منظور، به طور مکرر به مسجد جمکران رفتم، ولی نتیجه ای نگرفتم تا اینکه روزی در آن مسجد در هنگام نماز، دلم شکست و خطاب به امام زمان علیه السلام عرض کردم:
مولا جان! آیا جایز است که درمحضر شما باشم و به دیگری متوسل شوم؟شما امام من هستید! آیا زشت نیست با وجود امام، حتی به علمدار کربلا قمر بنی هاشم متوسل شوم و او را نزد خدا شفیع قرار دهم؟
از شدت ناراحتی بین خواب و بیداری بودم، ناگهان با چهره نورانی قطب عالم امکان حضرت حجت – عجل الله تعالی فرجه الشریف – رو به رو شدم. بی درنگ سلام کردم. حضرت جواب سلامم را داد و فرمود:
(نه تنها زشت نیست و ناراحت نمی شوم که به علمدار کربلا متویل شوی، بلکه شما را راهنمایی نیز می کنم که هنگام توسل به علمدار کربلا چه بگویی؟! هنگامی که برای روای حاجت به آن حضرت متوسل شدی، بگو: یا اباالغوث ادرکنی، ای پدر پناه دهندگان! به فریادم برس و به من پناه ده! | 
